จิตวิญญาณผู้หญิง :

ตำนาน ความเชื่อ และเรื่องเล่า

จากการบรรยายจิตวิญญาณผู้หญิง เรื่องเล่าและตำนาน-
ก่อนยุคประวัติศาสตร์ : ไพรินทร์  โชติสกุลรัตน์

ถอดความโดย อัจฉรา สมแสงสรวง

ทำไมจึงมีการศึกษาเรื่องจิตวิญญาณผู้หญิง 

คำถามเบื้องต้นสำหรับเราๆ ท่านๆ  นี้ไม่ใช่คำถามที่แปลก   เพราะในวงการศาสนา หรือการศึกษาจิตวิญญาณทั้งหลาย ในยุคประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา   อยู่ในการตีความหรือการบันทึก หรือการสอนโดยผู้ชายเป็นหลัก (history) จนสังคมยอมรับว่าเป็นเรื่องปกติ  ดังนั้นเมื่อมีกลุ่มผู้ศึกษาริเริ่มทำความเข้าใจในเรื่องของผู้หญิงและจิตวิญญาณที่เป็นแก่นแท้ในตัวเธอ (herstory)  ก็เริ่มปรากฏความสงสัย ไม่เห็นด้วย   ด้วยเกรงว่าจะนำไปสู่ความแปลกแยก  แต่ที่สุดแล้ว  การศึกษาจิตวิญญาณผู้หญิงควรนำไปสู่ความเข้าใจสังคมมนุษย์ที่สมบูรณ์มากขึ้น ...

บทรำพึงถึง

สันติภาพ

จูลส์  ชอมเบ้
นักศึกษาชาวโตโก อาฟริกา

สันติ...ทุกคนนิยมถือคติอันนี้ คือ สันติ...

สันติ  มิได้หมายความเพียงการลดอาวุธ ตามที่เราเคยคิดกัน

สันติ  คือ  การคืนดีกัน ความสงบ มีจิตใจราบคาบ คือ ความเจริญของชาติ นั่นเอง

              ถ้าเรามัวกลัว หดหัวเข้ากระดองเหมือนเต่า ซึ่งไม่เอาไหนเลย

แล้วเราจะมีสันติละหรือ...

สันติไม่อาจมี

หากย่ำยีเสรีภาพ

โดย หัจญีประยูร  วทานยกุล

วันที่ ๑ มกราคม ๒๕๒๔ ถูกกำหนดให้เป็น วันสันติสากล พร้อมกันนี้ ก็ได้ตั้งคำจูงใจไว้ว่า "To serve peace, respect freedom" ซึ่งคณะกรรมการยุติธรรมและสันติแห่งประเทศไทย ได้ถอดความเป็นภาษาไทยว่า "สันติไม่อาจมี หากย่ำยีเสรีภาพ" คำจูงใจนี้ไม่ผิดอะไรกับคำป่าวประกาศ ฟังแล้วทั้งกร้าวทั้งเตือนสติ จะว่าขู่ก็ขู่ จะว่าจริงจังก็จริงจัง จะว่าวิงวอนก็ใช่ แถมยังแฝงเรื่องสิทธิมนุษยชนเข้าไว้ด้วย เป็นข้อความชัดแจ้งอ่านแล้วเข้าใจทันทีว่า ถ้าต้องการดำรงไว้ซึ่งสันติหรือความสงบในมวลมนุษย์ ก็้องเคารพในเสรีภาพของกันและกัน แม้จะเป็นคำเตือนใจที่เจาะจงจะปราบชนผู้เป็นฝ่ายปกครองมิให้ใช้อำนาจกดขี่ชนผู้อยู่ใต้ปกครองไม่ว่าในสังคมใดก็ตาม แต่ก็กระเดียดจะเป็นเรื่องทางการเมืองระหว่างผู้ปกครองประเทศกับผู้อยู่ใต้ ปกครอง จะอย่างไรผมก็เห็นว่า เป็นเรื่องเกี่ยวกับธรรมะส่วนหนึ่งและจะขอกล่าวจากพื้นฐานของธรรมะ ...

วารสารผู้ไถ่ ฉบับที่ ๙๓
ต่าง Gen ไม่ต่างใจ

โดย อัจฉรา  สมแสงสรวง

ติดตามความคิดของพระสันตะปาปาฟรังซิส  

ภาพ: danutm.files.wordpress.com

ในช่วงเวลา ๘ เดือน แห่งสมณสมัยของพระสันตะปาปาฟรังซิส  พระองค์ได้สร้างแรงกระเพื่อมในสังคมของคริสตชนคาทอลิกเป็นอย่างมาก ด้วยภาพลักษณ์ของนักอภิบาลด้านสังคม มากกว่าผู้สอนหลักความเชื่อ ความห่วงใยทางสังคมที่ผู้นำศาสนจักรท่านนี้ถ่ายทอดออกมาสู่สาธารณะ เป็นผลกระทบของผู้คนจากการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของวัฒนธรรมเศรษฐกิจ "มาเร็ว กินเร็ว ทิ้งไว้ แล้วไป" ที่กำลังทำลายคุณค่าของมนุษย์ในสังคมทุกระดับ 

การใช้ชีวิตอย่างไม่สะทกสะท้านกับสิ่งที่เกิดขึ้นรอบๆข้างเป็นปรากฏการณ์ทางสังคมที่พระสันตะปาปา ฟรังซิส เป็นห่วงอย่างยิ่ง เพราะท่ามกลางบรรยากาศเช่นที่เป็นอยู่ทุกวันนี้  "หากมีใครถามขึ้นมาว่า  ‘พี่น้องของท่านอยู่ไหน? ใครเป็นพี่น้องชายหญิงของท่านในสังคม?'  และนี่คือคำตอบ ฉันไม่มีพี่น้องร่วมในสังคม หรือมันไม่ใช่ธุระกงการอะไรของฉัน... ต้องเป็นคนอื่น หรือต้องเป็นใครสักคน แต่ที่แน่ๆ ไม่ใช่ฉัน... ที่ข้างทาง ริมถนน  ฉันเห็นคนบาดเจ็บทั้งทางกายภาพ หรือด้านจิตใจ แต่ก็พูดว่า แหม น่าสงสารจริงๆ แล้วก็เดินผ่านเลยไป พลางคิดว่า เดี๋ยวคนอื่นคงมาช่วย" ...